Endometrial Injury in Women Undergoing Assisted Reproductive Techniques
Nastri CO, Gibreel A, Raine-Fenning N, Maheshwari A, Ferriani RA, et al
Cochrane Database Syst Rev. 2012;7:CD00951
Endometrial Injury
A healthy young woman has approximately a 25% chance to achieve a successful pregnancy with each
menstrual cycle. After about 1 year of trying to become pregnant, 15% of couples will remain
unsuccessful. At that point, an evaluation is typically done and some type of fertility treatment
is initiated. If fertility treatments fail repeatedly, in vitro fertilization (IVF) is eventually
recommended. This treatment offers the best per-attempt chance for pregnancy, which is why patients
have the highest level of expectation for treatment success. Therefore, it is not surprising that
unsuccessful IVF can lead to significant disappointment. When insurance does not cover the
treatment, expenses can also be significant. This results in much pressure on both the patients and
the treating team.
Despite these expectations, the overall live birth rate is only 30% with IVF.[1] In most cases, this is a consequence of problems (mainly
aneuploidy) with the embryo. Several other factors (eg, endometriosis, fibroids, adenomyosis,
immunologic or hematologic problems, hydrosalpinx) can also reduce success rates. When
treatments fail repeatedly, the evaluation can be extended and certain additional therapeutic
measures can be offered.
The benefit of endometrial "injury" induced before the start of IVF treatment has been evaluated in
recent years. Several mechanisms are believed to play a role in improving the outcome with this
intervention. After endometrial injury, cytokines that are released during the repair process
induce endometrial changes favorable for implantation. Endometrial injury also induces
decidualization, which favors implantation as well. The healing after the injury slows endometrial
development, which is otherwise accelerated after stimulation, thereby increasing the likelihood
for an in-phase endometrium at the time of transfer.[2] This review summarizes the available evidence about the
effect of intentional endometrial injury on IVF success rates.
Study Summary
Randomized controlled trials that evaluated the effect of endometrial injury performed within 6
months of IVF were considered for the analysis. Five studies involving 294 women in the injury
group and 297 women in the control group were included. The Pipelle biopsy equipment was used in 4
studies and the Novak curette in 1. In most trials, a biopsy was performed. In 4 trials, the biopsy
was done in the luteal phase of the preceding cycle, whereas in 1 study it was done on the day of
retrieval.
The live birth rate reported in 2 studies was higher in the biopsy group (odds ratio [OR], 2.46;
95% confidence interval [CI], 1.28-4.72). The clinical pregnancy rate (reported in all 4 trials in
which biopsy was done in the previous cycle) also was higher in the injury group (OR, 2.61; 95% CI,
1.71-3.97). The study in which the biopsy was performed on the day of retrieval found a detrimental
effect of endometrial injury on clinical pregnancy rate (OR, 0.28; 95% CI,
0.13-0.61).[3] Nastri and colleagues concluded that endometrial injury
induced in the cycle before IVF treatment improves ongoing pregnancy and live birth rates in
patients with previous IVF failure.
Viewpoint
A healthy embryo and a receptive endometrium are both essential for successful implantation. The
health of the embryo is determined primarily by a woman's age because the rate of aneuploidy
increases with increasing age. When the embryo is unhealthy, it is unlikely to implant or is likely
to be lost early.
With advanced age, very little can be done to improve the outcome. However, most patients are
unwilling to accept this fact and are more willing to try anything to improve their chances of
becoming pregnant. This has led to a series of studies evaluating the benefit of numerous adjuvant
therapies as part of IVF. One of these options is intentional endometrial injury.
The effectiveness of this intervention has been evaluated in a few studies, and various
explanations of why it might improve pregnancy rates have been offered. This Cochrane review found
benefit when endometrial injury was done in the luteal phase of the preceding cycle. The
intervention was shown to increase implantation, ongoing pregnancy, and live birth rates without
increasing the rate of miscarriage. The results of the 4 studies that evaluated luteal biopsy all
point to the same benefit, but a biopsy performed in the treatment cycle on the day of retrieval
was associated with a negative effect.
Endometrial injury can cause some discomfort and minimal risks. Because it seems to improve
treatment outcomes, this intervention could be offered to increase chances for pregnancy when
previous IVF attempts have failed.
|
Τραυματισμός του
ενδομητρίου σε γυναίκες που υποβάλλονται σε τεχνικές υποβοηθούμενης
αναπαραγωγής
NASTRI CO, Gibreel
Α, Raine Fenning-Ν, Α Maheshwari, Ferriani RA, et al Cochrane Database Syst αναθ. 2012? 7:
CD00951
Τραυματισμός του
ενδομητρίου
Μια υγιής γυναίκα
έχει περίπου 25% πιθανότητα να επιτευχθεί μια επιτυχημένη εγκυμοσύνη με κάθε εμμηνορροϊκό
κύκλο. Μετά από περίπου 1 χρόνο προσπαθείτε να μείνετε έγκυος, το 15% των
ζευγαριών θα παραμείνει ανεπιτυχής. Σε
εκείνο το σημείο, μια αξιολόγηση γίνεται συνήθως και μερικές είδος της θεραπείας γονιμότητας
ξεκινάει. Αν
αποτύχουν θεραπείες γονιμότητας επανειλημμένα, σε εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) είναι τελικά
συνιστάται. Αυτή η θεραπεία προσφέρει την καλύτερη ανά-προσπάθεια ευκαιρία για την
εγκυμοσύνη, η οποία είναι γιατί οι ασθενείς έχουν το υψηλότερο επίπεδο των προσδοκιών για την
επιτυχία της θεραπείας. Ως
εκ τούτου, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι η αποτυχημένη εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να
οδηγήσει σε σημαντική απογοήτευση. Όταν η ασφάλεια δεν καλύπτει τη θεραπεία, τα έξοδα μπορεί επίσης να είναι
σημαντική.Αυτό οδηγεί σε μεγάλη
πίεση και στις δύο ασθενείς και η θεραπευτική ομάδα.
Παρά τις
προσδοκίες, ο συνολικός ρυθμός γεννήσεων είναι μόνο το 30% με την εξωσωματική
γονιμοποίηση. [1] Στις περισσότερες
περιπτώσεις, αυτό αποτελεί συνέπεια των προβλημάτων (κυρίως ανευπλοειδία) με το
έμβρυο.Αρκετοί άλλοι παράγοντες
(π.χ. ενδομητρίωση, ινομυώματα, αδενομύωση, ανοσολογικές ή αιματολογικές προβλήματα,
υδροσάλπιγγα) μπορεί επίσης να μειώσει τα ποσοστά επιτυχίας. Όταν θεραπείες αποτυγχάνουν επανειλημμένα, η αξιολόγηση μπορεί να είναι
παρατεταμένη και ορισμένες πρόσθετες θεραπευτικά μέτρα μπορούν να
προσφερθούν.
Το όφελος του
ενδομητρίου "ζημία" επάγεται πριν από την έναρξη της θεραπείας IVF έχει αξιολογηθεί τα τελευταία
χρόνια. Οι
διάφοροι μηχανισμοί που πιστεύεται ότι παίζουν ένα ρόλο στην βελτίωση της έκβασης με αυτή
παρέμβαση. Μετά ενδομητρίου τραυματισμό, κυτοκίνες που απελευθερώνονται κατά την
διάρκεια της διαδικασίας επιδιόρθωσης επάγουν μεταβολών του ενδομητρίου για εμφύτευση
ευνοϊκές. Ενδομητρίου βλάβη προκαλεί επίσης decidualization, η οποία ευνοεί την
εμφύτευση, καθώς και. Η
επούλωση μετά τον τραυματισμό επιβραδύνει την ανάπτυξη του ενδομητρίου, η οποία είναι άλλως
επιταχύνεται μετά τη διέγερση, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα για ένα ενδομήτριο σε φάση κατά
τον χρόνο της μεταφοράς. [2] Η παρούσα ανασκόπηση
συνοψίζει τα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την επίδραση της προθέσεως ενδομητρίου
τραυματισμού για την εξωσωματική γονιμοποίηση ποσοστά επιτυχίας.
Περίληψη
Μελέτη
Τυχαιοποιημένες
ελεγχόμενες μελέτες που αξιολόγησαν την επίδραση του ενδομητρίου ζημίας που πραγματοποιούνται
εντός 6 μηνών από εξωσωματική γονιμοποίηση είχαν ληφθεί υπόψη για την
ανάλυση. Πέντε μελέτες στις οποίες συμμετείχαν 294 γυναίκες στην ομάδα της ζημίας
και 297 γυναίκες στην ομάδα ελέγχου συμπεριλαμβάνονταν. Η
βιοψία Pipelle εξοπλισμός που χρησιμοποιείται σε 4 μελέτες και την Novak ξέστρο σε
1.Στις περισσότερες δοκιμές,
έγινε βιοψία. Σε
4 δοκιμές, η βιοψία έγινε κατά την ωχρινική φάση του προηγούμενου κύκλου, ενώ το 1 μελέτη
έγινε την ημέρα της ανάκτησης.
Το ποσοστό
γέννησης ζωντανών βρεφών που αναφέρθηκαν σε 2 μελέτες ήταν υψηλότερη στην ομάδα της βιοψίας
(λόγος πιθανοτήτων [OR], 2,46? Διάστημα εμπιστοσύνης 95% [CI], 1,28 -
4,72). Το
ποσοστό κλινικών κυήσεων (που αναφέρθηκαν σε όλες τις 4 μελέτες στις οποίες έγινε βιοψία στον
προηγούμενο κύκλο) επίσης ήταν υψηλότερη στην ομάδα τραυματισμό (Ή, 2,61? 95% CI, 1,71 έως
3,97). Η
μελέτη, στην οποία η βιοψία έγινε την ημέρα της ανάκτησης βρήκε μια καταστρεπτική επίδραση
του ενδομητρίου τραυματισμό σε ποσοστό κλινικών κυήσεων (OR, 0,28? 95% CI, 0,13 έως
0,61). [3] NASTRI και συνεργάτες
κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ενδομητρίου βλάβη που προκαλείται στο ο κύκλος πριν από τη
θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης βελτιώνει την εξέλιξη της εγκυμοσύνης και ζωντανή ποσοστά
γεννήσεων σε ασθενείς με προηγούμενη αποτυχία εξωσωματικής
γονιμοποίησης.
Άποψη
Ένα υγιές έμβρυο
και ένα δεκτικό ενδομήτριο είναι τόσο απαραίτητη για την επιτυχή
εμφύτευση. Η
υγεία του εμβρύου καθορίζεται κατά κύριο λόγο από την ηλικία της γυναίκας, επειδή το ποσοστό
των ανευπλοειδία αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας. Όταν το έμβρυο είναι ανθυγιεινή, είναι απίθανο να εμφύτευμα ή είναι πιθανό
να χαθούν νωρίς.
Με την προχωρημένη
ηλικία, πολύ λίγα μπορούν να γίνουν για να βελτιωθεί η έκβαση. Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς είναι απρόθυμοι να δεχτούν αυτό το γεγονός
και είναι πιο πρόθυμοι να δοκιμάσουν τα πάντα για να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους να
μείνουν έγκυες.
Αυτό έχει οδηγήσει σε μια σειρά από μελέτες που αξιολογούν το όφελος
των πολυάριθμων επικουρικές θεραπείες ως μέρος της IVF. Μία
από αυτές τις επιλογές είναι εκ προθέσεως βλάβη του ενδομητρίου.
Η
αποτελεσματικότητα αυτής της παρέμβασης έχει αξιολογηθεί σε μερικές μελέτες, και έχουν διάφορες
εξηγήσεις του γιατί θα μπορούσε να βελτιώσει τα ποσοστά εγκυμοσύνης έχουν
προσφερθεί. Αυτή η αναθεώρηση Cochrane βρέθηκαν όφελος όταν ενδομητρίου τραυματισμό
έγινε κατά την ωχρινική φάση του κύκλου του προηγούμενου. Η
παρέμβαση έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την εμφύτευση, κύηση σε εξέλιξη, και τα ποσοστά
γεννήσεων ζώντων χωρίς την αύξηση του ποσοστού των αποβολών. Τα
αποτελέσματα των 4 μελέτες που αξιολογήθηκαν ωχρινική βιοψία όλα δείχνουν ότι το ίδιο
πλεονέκτημα, αλλά μια βιοψία πραγματοποιήθηκε στον κύκλο θεραπείας κατά την ημέρα της
ανάκτησης συνδέθηκε με ένα αρνητικό αποτέλεσμα.
Ενδομητρίου
τραυματισμό μπορεί να προκαλέσει κάποια δυσφορία και ελάχιστους
κινδύνους.Επειδή φαίνεται να
βελτιώσει τα αποτελέσματα της θεραπείας, αυτή η παρέμβαση θα μπορούσε να προσφερθεί για να
αυξήσει τις πιθανότητες για εγκυμοσύνη, όταν οι προηγούμενες προσπάθειες εξωσωματικής
γονιμοποίησης έχουν αποτύχει.
|
