Prevalence, Symptoms and Management of Uterine Fibroids
An International Internet-based Survey of 21,746 Women
Anne Zimmermann; David Bernuit; Christoph Gerlinger; Matthias Schaefers; Katharina Geppert
Authors and
Disclosures
Posted: 05/17/2012; BMC Womens Health. 2012;12(6) © 2012 BioMed Central, Ltd.
Abstract and Introduction
Abstract
Background In 2009 the Uterine Bleeding
and Pain Women's Research Study (UBP-WRS) was conducted interviewing 21,479 women across 8
countries in order to gain patient-based prevalence data on uterine pain and bleeding
indications and investigate uterine symptoms and women's treatment experiences. This article
shows relevant results of the study for the indication uterine fibroids providing data on
self-reported prevalence, symptomatology and management of uterine fibroids.
Methods 2,500 women (USA: 4,500 women)
in each country (Brazil, Canada, France, Germany, Italy, South Korea, the UK, the USA)
completed an online survey. Women included were in their reproductive age (age group 15-49
years; USA: 18-49 years) and had ever experienced menstrual bleedings. Quotas were applied for
age, region, level of education and household income of respondents. Variables have been
analyzed descriptively and exploratory statistical tests have been performed.
Results The self-reported prevalence of
uterine fibroids ranged from 4.5% (UK) to 9.8% (Italy), reaching 9.4% (UK) to 17.8% (Italy) in
the age group of 40-49 years. Women with a diagnosis of uterine fibroids reported significantly
more often about bleeding symptoms than women without a diagnosis: heavy bleedings (59.8% vs.
37.4%), prolonged bleedings (37.3% vs. 15.6%), bleeding between periods (33.3% vs. 13.5%),
frequent periods (28.4% vs. 15.2%), irregular and predictable periods (36.3% vs. 23.9%).
Furthermore women with diagnosed uterine fibroids reported significantly more often about the
following pain symptoms: pressure on the bladder (32.6% vs. 15.0%), chronic pelvic pain (14.5%
vs. 2.9%), painful sexual intercourse (23.5% vs. 9.1%) and pain occurring mid-cycle, after and
during menstrual bleeding (31.3%, 16.7%, 59.7%, vs. 17.1%, 6.4%, 52.0%). 53.7% of women
reported that their symptoms had a negative impact on their life in the last 12 month,
influencing their sexual life (42.9%), performance at work (27.7%) and relationship &
family (27.2%).
Conclusions Uterine fibroid is a common
concern in women at fertile age causing multiple bleeding and pain symptoms which can have a
negative impact on different aspects in women's life.
Uterine fibroids (myomas or leiyomymas) are benign, monoclonal tumors of the smooth muscle
cells found in the human uterus.[1,2]Despite the fact
that their cause is still unknown, yet there is considerable evidence that estrogens and
progestogens proliferate tumor growth,[3,4] as the fibroids rarely appear before
menarche[5]and regress after
menopause.[6] Uterine fibroids are the most common benign tumors in
women and the leading indication for hysterectomies in the USA,[7,8] nevertheless, epidemiological data on fibroid
prevalence and incidence are limited and reliable population-based research is
lacking.[9] Available data are difficult to compare due to
differences in the study population and screening methods. Prevalence data range from 5% to
21%.[10–13] In a US study with randomly selected women between 35
to 49 years, who were screened by self-report, medical record and sonography, the incidence
of uterine fibroids by age 35 was 60% among African-American women, increasing to > 80%
by age 50, whereas Caucasian women showed an incidence of 40% by age 35, and almost 70% by
age 50.[14] Apart from race, other possible risk factors for
developing uterine fibroids are early age at menarche,[15] familial predisposition[16] and overweight.[17,18] Parity[15,19–21] and smoking may protect from developing
myomas.[17,19,20,22]
The majority of women with uterine fibroids are asymptomatic, consequently get less clinical
attention and fibroid tumors often remain undiagnosed.[23,24] Symptomatic women typically complain about abnormal
uterine bleeding, specifically in terms of heavy and prolonged bleeding.[25] In a study of Wegienka et al. (2004) women with myomas
were more likely to report a "gushing"-type of bleeding and high pad/tampon use than women
without myomas.[26] Additionally, women with uterine fibroids may suffer
more often from dyspareunia and non-cyclic pelvic pain.[27] Although bleeding and pelvic pain symptoms are
frequently reported in literature as main symptoms related to uterine fibroids, the number
of systematic studies on fibroid symptoms is limited.
Therapeutic options to treat these symptoms include medical therapy, surgical interventions and
uterine artery embolization.[28] Medical treatments used to manage bleeding symptoms are
oral contraceptives or progestins, although there is no evidence for their efficacy in
treating myomas.[29] Other medical alternatives are the
Levonorgestrel-releasing intrauterine system (LNG-IUS) and GnRH-agonists. However, the
LNG-IUS cannot be applied in case of significant distortion of the uterine cavity and the
duration of treatment with GnRH-agonists is limited by the induction of hypoestrogenic
symptoms. According to the reproductive desire of the patient and the severity of symptoms
surgical procedures comprise myomectomy, endometrial ablation or hysterectomy.
In 2009 the Bayer Healthcare Pharmaceuticals initiated the Uterine Bleeding and Pain Women's
Research Study (UBP-WRS), an internet-based-study across 8 countries. The objective of this
large study was to gain patient-based prevalence data on uterine pain and bleeding indications
and investigate uterine symptoms and women's treatment experiences. This article shows relevant
results of the study for the indication uterine fibroids. According to our knowledge it is the
largest international population-based study available on self-reported prevalence,
symptomatology and management of uterine fibroids. It allows for cross country-comparison
regarding prevalence data and management of uterine fibroids and reveals differences in
symptomatology and risk factors in comparison with women without a diagnosis of uterine
fibroids.
Methods
Recruitment and Study Population
The UBP-WRS is a cross-sectional study using an online-method approach. The online survey was
conducted during November and December 2009 across 8 countries including Brazil, Canada,
France, Germany, Italy, South Korea, the UK and the USA. In order to reach appropriate
potential participants of women in a representative manner across countries, study participants
were recruited via an online-panel. The panel is hosted by the online market research service
provider Global Market Insite (GMI), a certified member of the European Society for Opinion and
Marketing Research (ESOMAR). Panelists are recruited from more than 500 sources, such as web
advertising or permission-based databases and sign up to participate by filling out a
comprehensive online registration form. In a second step panelists activate their account by
clicking a link sent to them via email immediately after registration. Panel information is
updated on a regular basis throughout the year and panel members receive a maximum of 4
different surveys per month across a variety of topics and in their native languages.
Inclusion criteria were: women in their reproductive age (age group 15–49 years, except USA:
18–49 years due to legal restrictions) who have ever experienced menstrual bleedings. In order
to collect a cohort of women representative of the general population, quota limits within each
country based on available national statistics or census data were enforced for age, geographic
region, level of education and household income. Within-country population limits for data
acquisition were relaxed after 80% of the sample size had been achieved.
Institutional Review Board (IRB)/Ethics Committee decided approval was not required for this
study.
Data Collection
2,500 women per country (USA: 4,000 women) meeting the inclusion criteria and the quotas were
enrolled in the study. The survey instrument was a self-administered online-survey written in
English and translated in Spanish, Portuguese, German, Italian, French and Korean, accounting
for local language characteristics. The survey took approximately 45 minutes to complete and
collected data in a number of categories: demographics, patient characteristics, aspects of the
menstrual cycle, health care visits, diagnosed conditions, symptoms, treatments received,
surgeries and impact on life. Those women, who answered that their doctor or another health
professional has ever told them the diagnosis of uterine fibroids, form the uterine fibroid
population in this study. The comparison group is defined as those women who did not receive a
diagnosis of uterine fibroids from their doctor or health professional. The survey also
included questions designed to identify gynecological conditions other than uterine fibroids,
such as endometriosis. These findings will be reported elsewhere.[30]
Statistical Methods
All variables were analyzed using descriptive statistical methods, giving the number of
non-missing observations, mean, and standard deviation for metric variables and absolute and
relative frequency counts for categorical variables. Observations were age-weighted within each
country according to census data. Missing response items were not imputed.
Exploratory statistical tests were performed to test the null hypothesis that there was no
difference between women with and without a diagnosis of uterine fibroids. The
χ2-test was used for categorical data
and analysis of variance for metric data. In addition, logistic regression was applied to
analyze the influence of age and co-morbidities like endometriosis and adenomyosis in
addition to the occurrence of uterine fibroids. All statistical tests used a significance
level α of 5%. As appropriate for exploratory analyses, no corrections for multiple
testing were performed. 95-% Confidence Intervalls (CI) for the proportions were
calculated using the exact Clopper-Pearson method. The statistical analyses were performed
using SPSS software.
Study participation
In total, 251,181 women were invited to participate in the survey, of which 14.6% (n = 36,770)
entered screening; a further 11,607 (4.6%) were filtered out during the screening stage. Of the
remaining population (n = 25,163), 1.4% (n = 3,414) of all women invited either did not
complete the survey and were excluded, or were eliminated by quality control procedures.
Between 2,500 and 2,558 surveys were completed by participants in each of the eight countries,
with the exception of the USA, in which 4,039 surveys were submitted (see Table 1). The final survey population
used in data analysis comprised 21,746 women aged 15–49 years (USA: age range 18–49
years).
Self-reported Prevalence
The self-reported prevalence of uterine fibroids ranged from a low of 4.5% in UK and 4.6% in
France to a high of 9.8% in Italy and 9.0% in Korea (see Figure 1). Although prevalence
increased with age, already 1.8% of the 20 to 29 year old women received a diagnosis
(see Table 2). Self-reported prevalence in
the age group of 40 years and older rose to 14.1% across all countries, ranging from 9.4% in
UK (n = 45) to 17.8% in Italy (n = 86).
|
Figure 1.
Self-reported prevalence of uterine fibroids across countries.
|
Risk Factors
With a mean age of 40.4 ± 6.9 years women who reported a diagnosis of uterine fibroids (n =
1,533) were in average 8 years older than women without the diagnosis (mean age 32.4 ± 9.6
years; n = 20,213; p < 0.001). There was no statistical difference in the mean age at
menarche between both groups (diagnosed women with uterine fibroids: 12.9 ± 1.9 years;
undiagnosed women: 12.9 ± 2.1 years; p = 0.220). The percentage of women having children was
higher among women with diagnosed uterine fibroids (67.1%) compared to women without a
diagnosis (46.2%). After adjusting for age, this difference disappears.
Bleeding Symptoms
The frequency of uterine bleeding symptoms of women who reported a diagnosis of uterine
fibroids in comparison to women without a diagnosis of uterine fibroids is shown
in Table 3. About 59.8% of women with a
uterine fibroid diagnosis experienced heavy bleedings compared to 37.4% of women without a
diagnosis (p < 0.001), followed by prolonged bleedings, which 37.3% of women with uterine
fibroids indicated compared to 15.6% of undiagnosed women (p < 0.001). Furthermore,
diagnosed women with uterine fibroids reported more often bleedings between periods and
frequent periods which occur more often than just every 24 days (33.3% and 28.4% vs. 13.5%
and 15.2%), (p < 0.001), as well as irregular and unpredictable periods (36.3% vs.
23.9%), (p < 0.001). There was minor difference for women with a diagnosis of uterine
fibroids regarding absent periods (p = 0.015) and infrequent periods (p = 0.048), which was
defined as periods that occur less often than every 38 days. Multivariate analysis
controlled for age did not show any difference in results, except that no statistical
difference was found for shortened duration of menstrual bleeding (p = 0.099).
Two further questions supported the findings on bleeding symptoms: Of those women who indicated
menstrual bleeding problems, women with diagnosed uterine fibroids reported a significantly
longer duration of period (5.6 ± 3.1 days, n = 1,245) than women without a diagnosis of uterine
fibroids (5.2 ± 2.4 days, n = 18,842), (p < 0.001). Additionally, women with uterine
fibroids perceived their blood loss as heavier than women without uterine fibroids (mean 3.5 ±
1.0 vs. 3.2 ± 0.8) (p < 0.001), based on a 5-point-scale where 1 was defined as "very light"
and 5 accordingly as "very heavy" blood loss during menstrual bleeding.
Pain Symptoms
Table 4 shows the frequency of different pain symptoms for
women diagnosed with uterine fibroids compared to women without a diagnosis. Diagnosed women
with uterine fibroids experienced significantly more often pressure on the bladder or inside
the abdomen as well as chronic pelvic pain (32.6% and 14.5% vs. 15.0% and 2.9%) (p <
0.001). Pain at different points of time during the menstrual cycle was reported more
commonly in women with uterine fibroids: They indicated to suffer significantly more often
from pain occurring mid-cycle, after and during menstrual bleeding (31.3%, 16.7%, 59.7% vs.
17.1%, 6.4%, 52.0%) (p < 0.001). About 23.5% of women with uterine fibroids reported
painful sexual intercourse compared to 9.1% of women without the diagnosis (p < 0.001).
There was no statistical difference between both groups regarding menstrual cramps in the
abdominal area just before menstrual period starts. In addition we conducted a logistic
regression analysis controlled for age and the co-morbidities endometriosis and adenomyosis.
Results showed high statistical significance (p < 0.001) for all pain symptoms listed
in Table 4.
Those women who reported pain symptoms were asked about the severity of their symptoms in the
last 12 month on a 10-point scale, where 1 was defined as "mild annoying pain" and 10 as
"severe disabling pain" (see Table 5). Results show that women with
diagnosed uterine fibroids score the severity of their pain symptoms significantly higher
than women without a diagnosis, except for chronic pelvic pain where no difference between
both groups was found. Severity scores among women with uterine fibroids were highest for
cramping and pain during menstrual bleeding.
Management of Uterine Fibroids
The majority of women with uterine fibroids received their diagnosis in their thirties or
forties. The mean age at diagnosis across all countries is similar, ranging from 33.5 ± 8.4
years in Germany to 36.1 ± 6.9 years in Korea (see Figure 2).
|
Figure 2.
Age at diagnosis across countries.
|
The percentage of women who received any medical treatments from their physician after the
diagnosis of uterine fibroids varied from a low of 18.5% (95%CI: 12.7–25.4%) in Germany to a
high of 55.8% (95%CI: 50.7–60.8%) in Brazil. The percentage of the remaining countries ranged
between 39.4% (95%CI: 31.2–48.1%) (Italy) and 52.1% (95%CI: 47.7–56.4%) (USA). The types of
medical treatment most frequently recorded were Oral Contraceptives (OCs), Painkillers and Iron
Supplements. Oral Contraceptive usage was highest in Brazil (35.1%; 95%CI: 30.4–40.1%) and
Italy (32.8%; 95%CI: 25.1–41.4%), whereas in Korea only 5.7% (95%CI: 2.3–11.5%) of women were
treated with OCs. Painkillers for the treatment of uterine fibroid symptoms were most often
used in the USA (34.7%; 95%CI: 30.7–38.9%), and least often in Italy (15.3%; 95%CI: 9.7–22.5%).
Women in Canada reported the highest intake of Iron supplements (21.3%; 95%CI: 10.7–35.7%)
compared to Brazil with the lowest percentage (9.8%; 95%CI: 7.0–13.2%). Besides, the following
country specifics regarding medical treatment types commonly used were found: In UK as well as
in France 10.3% (95%CI: 4.2–20.1%) of women with uterine fibroids were treated with an
intrauterine system (Mirena®). Progestin treatment was quite common in Brazil (12.6%; 95%CI:
9.5–16.4%) and France (10.3%; 95%CI: 4.2–20.1%). About 17.3% (95%CI: 11.7–24.2%) of women in
Germany and 17.0% (95%CI: 7.6–30.8%) of women in Canada indicated to use home remedies e.g. hot
water bottle to treat uterine fibroids symptoms.
In all countries, except for Brazil (47.7%; 95%CI: 42.6–52.8%), more than half of the women
stated that they underwent surgical treatment for their uterine fibroids, ranging from 54.0%
(95%CI: 45.3–62.6%) in Italy to 68.5% (95%CI: 64.3–72.4%) in the USA. Hysterectomy was the
leading type of surgery in almost all countries; except for Italy and France where myomectomy
is the most commonly reported surgical intervention (35.9% in France; 95%CI: 21.2–52.8%; 21.6%
in Italy; 95%CI: 12.9–32.7%). As Figure 3 shows the percentage of hysterectomized women based
on all women with uterine fibroids is highest in the USA with 29.1% (95%CI: 25.3–33.1%),
followed by Germany with 21.8% (95%CI: 15.6–29.1) and the UK with 19.1% (95%CI: 10.6–30.5%) and
lowest in Italy with 5.1% (95%CI: 2.1–10.2%). Furthermore the percentage of women who were
hysterectomized was 5-fold (Canada) to 17-fold (France) higher in the population of diagnosed
women with uterine fibroids compared to women without a diagnosis.
|
Figure 3.
Comparison of hysterectomized women with uterine fibroids andwithout uterine
fibroids.
|
Impact on Life
Asking the women with diagnosed uterine fibroids (n = 1,533) about the impact of their symptoms
in the last 12 month on their daily life, 14.8% (95%CI: 13.1–16.7%) of women reported a severe
negative impact, 18.3% (95%CI: 16.4–20.4%) a moderate negative impact and 20.6% (95%CI:
18.6–22.7%) a mild negative impact. Almost 37.2% (95%CI: 34.8–39.7%) of diagnosed women
answered that the symptoms do not have any impact on their daily life, whereas 9.0% (95%CI:
7.6–10.5%) did not know. There was no difference in the impact of symptoms on their daily life
between the different age groups. Those women who reported a mild to severe impact of symptoms,
where additionally asked which activities where negatively affected by their symptoms. About
42.9% (95%CI: 39.5–46.4%) of women stated that their sexual life was negatively affected,
followed by performance at work (27.7%; 95%CI: 24.7–30.9%), relationship & family (27.2%;
95%CI: 24.2–30.4%) and housekeeping (25.9%; 95%CI: 22.9–29.0%) (see Figure 4).
|
Figure 4.
Activities negatively affected by symptoms.
|
Discussion
Scope of the Survey
The UBP-WRS is among the largest online research endeavors to address women's healthcare
issues. The survey directly recorded the experiences relating to uterine bleeding and pain of
more than 21,000 women from diverse regional and demographic groups worldwide. This wealth of
data has allowed the identification of various trends, specifically relating to the prevalence,
symptoms and management of uterine fibroids.
Limitations of the Survey and Methods
Nevertheless, a survey of this kind is subject to certain methodological limitations, which
need to be carefully considered. First of all, the data may have been influenced by patient
self-selection (self-selection bias) because of the fact that a) the responding women had
access to and use the internet; b) in most cases they had experience in online market research
participation in exchange for a small fiscal reward and c) they were willing to answer
questions concerning their sexual health. Therefore, the study population can differ in their
characteristics in comparison to the general female population. Representativeness of survey
population regarding socio-demographic factors is only a minor risk due to the large sample
size and applied quotas in age, level of education, country region and household income. All
study results rely solely on women's self-reports and therefore on their subjective response.
This is especially of concern regarding the data on diagnoses, symptoms and treatments because
the results were not validated by medical records or clinical examinations. Subjective
retrospective criteria, such as previous diagnosis and symptoms, can be biased as respondents
may have difficulties to recall certain memories (recall bias). Finally, no linguistic
validation of the translated questionnaire was conducted.
Prevalence
The self-reported prevalence in this study ranged from 4.5% in UK to 9.8% in Italy. These
results suggest that uterine fibroids are quite common among women in reproductive age,
considering that the study population only includes diagnosed women with myomas, while the
number of undiagnosed women remains uncertain. The results of the study are not directly
comparable to other epidemiological studies due to the fact that the diagnosis has not been
clinically proven by ultrasonography or other tests. Despite, it fits in the range of 5% to 21%
of other epidemiological prevalence data (see Table 6). The results demonstrated that
the self-reported prevalence of uterine fibroids increased by age, reaching 14.1% in the age
group of 40+ years. Findings are consistent with other studies.[12,14,15] Besides, the data showed that some women in the
twenties already received a diagnosis of uterine fibroids, though prevalence numbers are
rather low (1.8%). The mean age at diagnosis is very similar across all countries and ranges
between 33.5 and 36.1 years, which is somehow surprising, considering that the countries
differ greatly in getting access to the health care system and in their health care
provision.
Risk Factors
Results of this study indicate that age is a risk factor for uterine fibroids as diagnosed
women with myomas were significantly older than undiagnosed women. This finding is confirmed by
other studies.[12,17,32] In contrast, age at menarche did not appear as a risk
factor for women with uterine fibroids, which was found in some other research
studies.[15,22,33] Furthermore, after adjusting for age, we could not find
any difference in the percentage of women who have given birth between women with and
without a diagnosis of uterine fibroids, although parity is supposed to decrease the risk of
uterine myomas.[15,19,22]
Symptoms
According to our knowledge, this is the first study that systematically investigated
self-reported bleeding and pain symptoms of women with a diagnosis of uterine fibroids.
Nevertheless, when interpreting the study results it needs to be considered that diagnosed
women within the study population rather reflect those cases who got more clinical attention
because of their symptoms, whereas asymptomatic myomas often remain undiagnosed. The results
showed that women with a diagnosis of uterine fibroids reported more frequently about heavy and
prolonged bleedings compared to women without uterine fibroids. Besides, diagnosed women
indicated more often to have unpredictable and irregular bleedings, also described as frequent
periods that appear more often than just every 24 days or bleedings between periods. These
findings are consistent with previous studies.[11,26,34] While the association between uterine bleeding symptoms
and myomas is long known, the pathomechanism is not understood yet. Possible causes are
venous ectasia resulting from mechanical compression of veins by myomas, or altered
function, expression or storage of vasoactive growth factors produced by
myomas.[1,35]
The findings in this study suggest that apart from uterine bleeding symptoms, women with
uterine fibroids suffer more frequently from multiple gynecological pain symptoms than women
without a diagnosis of uterine fibroids. Pain symptoms reported more frequently in women with
uterine fibroids were: pressure on the bladder, chronic pelvic pain and pain at different time
points during the menstrual cycle. In addition, women with myomas more often suffer from
painful sexual intercourse. Even after adjusting for age and co-morbidities women with uterine
fibroids reported more often multiple pain symptoms compared to women without a diagnosis. The
literature examining the relation of uterine myomas and gynecologic pain symptoms in a
population-based study is very limited. An Italian study found that in a non-care-seeking
population women with uterine fibroids were more likely to report moderate or severe
dyspareunia and moderate or severe non-cyclic pelvic pain than women without uterine fibroids,
but not moderate to severe dysmenorrhea.[27] The research studies on pain during sexual intercourse
are inconsistent: A study from Ferrero et al. (2006) demonstrated that women with uterine
fibroids do not have an increased prevalence or severity of deep dyspareunia, whereas Ertunc
et al. (2009) found that a potential impairment, mainly because of pain during sexual
intercourse, exists in women with myomas.[36,37] The results of this study suggest that uterine fibroids
can cause multiple bleeding and pain symptoms, which may have a negative impact on the
sexual life of women, their relationship and family as well as work. Nevertheless further
research on the symptoms and their impact on life is needed.
Management of Uterine Fibroids
The treatment patterns across the 8 countries vary a lot, due to differences in the health care
systems as well as due to cultural differences in patients and physicians treatment
preferences. The data showed that the percentage of women who receive medical treatment after
diagnosis varies broadly, being highest in Brazil (55.8%; 95%CI: 50.7–60.8%) and lowest in
Germany (18.5%; 95%CI: 12.7–25.4%). Oral Contraceptives and Painkillers are across all
countries the leading medical treatment option to manage bleeding and pain symptoms, although
they do not treat the myomas.[29] Furthermore women in France and the UK commonly
reported to use an intrauterine system (Mirena®) and women in Brazil and France indicated a
high usage of progestins for the treatment of uterine fibroids. These hormonal therapies are
in general commonly prescribed for gynecological indications in those countries. Except for
Brazil, more than half of the women have undergone surgery to treat myomas, considering that
the study population might reflect rather symptomatic women with uterine fibroids. Still in
most countries, hysterectomy is the leading surgical intervention, except for Italy and
France. The results are consistent with the European study from Downes et al.
(2010).[31] As expected Hysterectomy rates are highest in the USA,
where uterus myoma is the leading diagnosis for this surgery.[8] The lowest number of hysterectomized women was found in
Italy, independently if women have received a diagnosis of uterine fibroids or not.
Conclusions
The study results are consistent with available data and underline that uterine fibroids
are a common concern for women in fertile age, especially in the age group of the over 40s.
Uterine fibroids can cause multiple bleeding and pain symptoms which might have a negative
impact on women's life, influencing their sexual, social and work life. Despite these
consequences uterine fibroid data, especially on epidemiology, symptomatology and their
impact on women's health are still limited and further research is required.
|
Επικράτηση, συμπτώματα και διαχείριση
των ινομυωμάτων της μήτρας
Μια διεθνής διαδικτυακή έρευνα της
21.746 γυναίκες
Anne Zimmermann? Ντέιβιντ Bernuit?
Christoph Gerlinger? Matthias Schaefers? Katharina Geppert
Συγγραφείς και
Γνωστοποιήσεις
Δημοσιεύτηκε: 05/17/2012? BMC την υγεία των
γυναικών.2012? 12 (6) © 2012
BioMed Central, Ltd
Περίληψη και
Εισαγωγή
Αφηρημένο
Ιστορικό Το 2009, η αιμορραγία
της μήτρας και των γυναικών Έρευνα του Πόνου (UBP-WRS), πραγματοποιήθηκε συνέντευξη
21.479 γυναίκες σε 8 χώρες, προκειμένου να αποκτήσουν τον ασθενή με βάση στοιχεία για τον
επιπολασμό της μήτρας για τον πόνο και τις ενδείξεις αιμορραγίας της μήτρας και να
διερευνήσει τα συμπτώματα και τις εμπειρίες θεραπεία των γυναικών. Αυτό το άρθρο παρουσιάζει τα σχετικά αποτελέσματα της μελέτης για την
ένδειξη των ινομυωμάτων παροχή στοιχείων σχετικά με αυτοαναφερόμενα επικράτηση,
συμπτωματολογία και τη διαχείριση των ινομυωμάτων της μήτρας. Μέθοδοι 2.500 γυναίκες (ΗΠΑ:
4.500 γυναίκες) σε κάθε χώρα (Βραζιλία, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία , Νότια Κορέα,
το Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ) ολοκλήρωσε μια online έρευνα. Οι γυναίκες αυτές περιελήφθησαν σε αναπαραγωγική ηλικία (ηλικιακή ομάδα
15-49 ετών? ΗΠΑ: 18-49 έτη) και είχε βιώσει ποτέ έμμηνο αιμορραγίες.
Οι ποσοστώσεις που εφαρμόσθηκαν για την ηλικία, περιοχή, επίπεδο
εκπαίδευσης και το εισόδημα των νοικοκυριών των ερωτηθέντων. Οι μεταβλητές έχουν αναλυθεί παραστατικά και έχουν διερευνητική
στατιστική έγιναν δοκιμές. Αποτελέσματα Η αυτοαναφερόμενα
επικράτηση των ινομυωμάτων κυμάνθηκε από 4,5% (Ηνωμένο Βασίλειο) σε 9,8% (Ιταλία),
φτάνοντας το 9,4% (Ηνωμένο Βασίλειο) σε 17,8% (Ιταλία) το ηλικιακή ομάδα των 40-49
ετών. Οι γυναίκες με διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας αναφέρθηκαν
σημαντικά περισσότερο συχνά για αιμορραγία συμπτώματα από τις γυναίκες χωρίς διάγνωση:
βαριές αιμορραγίες (59,8% έναντι 37,4%), παρατεταμένη αιμορραγιών (37,3% έναντι 15,6%),
αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους (33,3% έναντι 13,5%), συχνές περίοδοι (28,4% έναντι
15,2%), ακανόνιστες περιόδους και προβλέψιμη (36,3% έναντι 23,9%). Επιπλέον, οι γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας διαγιγνώσκονται
αναφέρθηκαν σημαντικά περισσότερο συχνά σχετικά με τα ακόλουθα συμπτώματα πόνου: η πίεση
στην ουροδόχο κύστη (32,6% έναντι 15,0%), χρόνιο πυελικό πόνο (14,5% έναντι 2,9%),
επώδυνη σεξουαλική επαφή (23,5% έναντι 9,1 %) και τον πόνο που συμβαίνουν στη μέση του
κύκλου, μετά και κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσης (31,3%, 16,7%, 59,7%, έναντι 17,1%,
6,4%, 52,0%). 53,7% των γυναικών ανέφεραν ότι τα συμπτώματά τους είχαν αρνητική
επίδραση στη ζωή τους τους τελευταίους 12 μήνες μήνα, που επηρεάζουν τη σεξουαλική ζωή
τους (42,9%), την απόδοση στην εργασία (27,7%) και τη σχέση και την οικογένεια
(27,2%). Συμπεράσματα ινομυώματα είναι μια
κοινή ανησυχία στις γυναίκες σε γόνιμη ηλικία προκαλώντας αιμορραγία και πολλαπλά
συμπτώματα του πόνου που μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις διάφορες πτυχές της ζωής
των γυναικών.
Φόντο
Τα
ινομυώματα (ινομυώματα ή leiyomymas) είναι καλοήθεις, μονοκλωνικά όγκοι των λείων μυϊκών
κυττάρων που βρίσκονται στον ανθρώπινο μήτρα. [1,2] Παρά το γεγονός ότι η
αιτία τους είναι ακόμη άγνωστος, αλλά υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι τα οιστρογόνα και
προγεσταγόνα πολλαπλασιάζονται ανάπτυξη του όγκου , [3,4] , όπως τα ινομυώματα
σπάνια εμφανίζεται πριν από εμμηναρχή [5] και οπισθοδρόμηση μετά
την εμμηνόπαυση. [6] Τα ινομυώματα είναι οι
πιο κοινές καλοήθεις όγκοι στις γυναίκες και ο πρώτος ένδειξη για υστερεκτομή στις
ΗΠΑ, [7,8] , ωστόσο, ,
επιδημιολογικά δεδομένα σχετικά με ινομυώματα επιπολασμό και την επίπτωση είναι
περιορισμένη και αξιόπιστη βάση τον πληθυσμό της έρευνας λείπει. [9] Τα διαθέσιμα δεδομένα
είναι δύσκολο να συγκριθούν, λόγω των διαφορών στον πληθυσμό της μελέτης και των μεθόδων
ελέγχου. Επικράτηση φάσμα δεδομένων από 5% έως 21%. [10-13] Σε μια μελέτη στις ΗΠΑ
με τυχαία επιλεγμένες γυναίκες ηλικίας μεταξύ 35 έως 49 ετών, οι οποίοι εξετάστηκαν από
την αυτο-έκθεση, ιατρικός φάκελος και υπερηχογράφημα, η συχνότητα εμφάνισης ινομυωμάτων
της μήτρας από την ηλικία των 35 ήταν 60% μεταξύ των αφρο-αμερικανικές γυναίκες,
αυξάνεται με> 80% από την ηλικία των 50 ετών, ενώ οι λευκές γυναίκες έδειξε ότι η
επίπτωση του 40% από την ηλικία των 35, και σχεδόν 70% από την ηλικία των 50
ετών. [14]Εκτός από τη φυλή, άλλοι πιθανοί
παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ινομυωμάτων της μήτρας είναι η πρώιμη ηλικία
εμμηναρχής, [15] οικογενής
προδιάθεση [16] και του υπερβολικού
βάρους. [17,18] Ισοτιμία [15,19-21] και το κάπνισμα μπορεί
να προστατεύσει από την ανάπτυξη ινομυωμάτων. [17,19,20,22 ]
Η
πλειοψηφία των γυναικών με ινομυώματα είναι ασυμπτωματικές, να πάρει, κατά συνέπεια, λιγότερο
κλινική προσοχή και όγκων ινομυώματα συχνά παραμένουν αδιάγνωστες. [23,24] Συμπτωματική γυναίκες
συνήθως διαμαρτύρονται για ανώμαλη αιμορραγία της μήτρας, ειδικά όσον αφορά τη βαριά και
παρατεταμένη αιμορραγία.[25] Σε μια μελέτη της
Wegienka et al. (2004) οι γυναίκες με ινομυώματα ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν ότι ένα
«gushing" τύπου της αιμορραγίας και υψηλής μαξιλάρι / χρήση ταμπόν από τις γυναίκες χωρίς
ινομυώματα. [26]Επιπλέον, οι γυναίκες με ινομυώματα της
μήτρας μπορούν να υποφέρουν πιο συχνά από δυσπαρεύνια και μη κυκλική πυέλου
πόνου. [27] Παρά το γεγονός ότι η
αιμορραγία και πυελικό πόνο συμπτώματα συχνά αναφέρονται στη βιβλιογραφία ως κύρια
συμπτώματα που σχετίζονται με τα ινομυώματα της μήτρας, ο αριθμός των συστηματικών
μελετών σχετικά με τα συμπτώματα ινομυώματα είναι
περιορισμένη.
Θεραπευτικές επιλογές για τη θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων περιλαμβάνουν
φαρμακευτική αγωγή, οι χειρουργικές επεμβάσεις και εμβολισμό αρτηρίας της
μήτρας. [28] Ιατρικές θεραπείες που
χρησιμοποιούνται για να διαχειριστεί τα συμπτώματα είναι αιμορραγία από του στόματος
αντισυλληπτικά ή προγεσταγόνα, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις για την αποτελεσματικότητά
τους στην αντιμετώπιση των ινομυωμάτων. [29] Άλλες ιατρικές
εναλλακτικές λύσεις είναι ο απελευθέρωσης λεβονοργεστρέλης ενδομήτριο σύστημα (ΥΦΑ-IUS)
και οι GnRH-αγωνιστές. Ωστόσο, το ΥΦΑ-IUS δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε περίπτωση σημαντικής
στρέβλωσης της κοιλότητας της μήτρας και τη διάρκεια της θεραπείας με GnRH-αγωνιστές
περιορίζεται από την επαγωγή της hypoestrogenic συμπτώματα. Σύμφωνα με την αναπαραγωγική επιθυμία του ασθενούς και τη βαρύτητα των
συμπτωμάτων χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν Ινομυωματεκτομή, εκτομή του ενδομητρίου
ή υστερεκτομή.
Το
2009, η Bayer Healthcare Φαρμακευτική ξεκίνησε την αιμορραγία της μήτρας και των γυναικών
Έρευνα του Πόνου (UBP-WRS), μια διαδικτυακή βάση μελέτη σε 8 χώρες. Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν μεγάλο για να κερδίσει τον ασθενή με
βάση στοιχεία για τον επιπολασμό της μήτρας για τον πόνο και τις ενδείξεις αιμορραγίας
της μήτρας και να διερευνήσει τα συμπτώματα και τις εμπειρίες θεραπεία των
γυναικών. Αυτό το άρθρο παρουσιάζει τα σχετικά αποτελέσματα της μελέτης για την
ένδειξη τα ινομυώματα της μήτρας.
Σύμφωνα με τις γνώσεις μας, είναι ο μεγαλύτερος διεθνής
πληθυσμιακή μελέτη διατίθεται σε αυτοαναφερόμενα επικράτηση, συμπτωματολογία και τη διαχείριση
των ινομυωμάτων της μήτρας. Επιτρέπει την cross country-συγκρίσεις σχετικά στοιχεία για τον
επιπολασμό και τη διαχείριση των ινομυωμάτων της μήτρας και αποκαλύπτει τις διαφορές της
συμπτωματολογίας και των παραγόντων κινδύνου σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς διάγνωση
των ινομυωμάτων της μήτρας.
Προσλήψεις και
Πληθυσμός
Το UBP-WRS
είναι μια συγχρονική μελέτη χρησιμοποιώντας ένα online-μέθοδο προσέγγισης. Η
online έρευνα διεξήχθη κατά τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2009 σε 8 χώρες όπως η
Βραζιλία, ο Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις
ΗΠΑ. Προκειμένου να επιτευχθεί κατάλληλη πιθανούς συμμετέχοντες των γυναικών σε
ένα αντιπροσωπευτικό τρόπο σε όλες τις χώρες, οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν προσληφθεί
μέσω ενός σε απευθείας σύνδεση πίνακα. Η
ομάδα φιλοξενείται από την ηλεκτρονική αγορά παροχής υπηρεσιών έρευνας Global Market Insite
(ΕΕΕ), πιστοποιημένο μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη γνώμη και την Έρευνα Μάρκετινγκ
(ESOMAR). Μέλη των ειδικών ομάδων έχουν προσληφθεί από περισσότερες από 500 πηγές,
όπως η διαφήμιση στο διαδίκτυο ή άδεια βάσεις δεδομένων και να υπογράψουν μέχρι να
συμμετάσχουν συμπληρώνοντας ένα ολοκληρωμένο online φόρμα εγγραφής. Σε
ένα δεύτερο βήμα ομιλητές ενεργοποιήσει τον λογαριασμό τους κάνοντας κλικ σε ένα σύνδεσμο για
να τους αποσταλεί μέσω e-mail αμέσως μετά την εγγραφή. Πληροφορίες Πίνακας ενημερώνεται σε τακτική βάση όλο το χρόνο και τα μέλη
της ομάδας να λάβει μέχρι 4 διαφορετικές έρευνες κάθε μήνα σε μια ποικιλία θεμάτων και στη
μητρική τους γλώσσα.
Τα κριτήρια
ένταξης ήταν: οι γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία (ηλικιακή ομάδα 15-49 ετών, εκτός ΗΠΑ: 18-49
χρόνια λόγω νομικών περιορισμών) που έχουν βιώσει ποτέ έμμηνο αιμορραγίες. Προκειμένου να συλλέξει μια ομάδα από γυναίκες εκπροσώπου των γενικών ορίων
του πληθυσμού, ποσόστωση σε κάθε χώρα, βάσει των διαθέσιμων εθνικών στατιστικών στοιχείων
απογραφής ή εφαρμόστηκαν για την ηλικία, γεωγραφική περιοχή, το επίπεδο της εκπαίδευσης και
το εισόδημα των νοικοκυριών. Εντός των ορίων του πληθυσμού της χώρας για την απόκτηση δεδομένων
μετριάστηκαν μετά από το 80% του μεγέθους του δείγματος είχε
επιτευχθεί.
Θεσμική Review Board (IRB) / Επιτροπή
Δεοντολογίας αποφάσισε την έγκριση δεν απαιτείται για τη μελέτη
αυτή.
Συλλογή δεδομένων
2.500
γυναίκες ανά χώρα (ΗΠΑ: 4.000 γυναίκες) που πληρούν τα κριτήρια ένταξης και τις ποσοστώσεις που
είχαν εγγραφεί στη μελέτη. Το
όργανο έρευνας ήταν μια αυτο-διοίκηση-σε απευθείας σύνδεση έρευνα γραμμένο στα αγγλικά και
μεταφράστηκαν στα Ισπανικά, Πορτογαλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Γαλλικά και της Κορέας, της
λογιστικής για τα χαρακτηριστικά της τοπικής γλώσσας. Η
έρευνα πραγματοποιήθηκε περίπου 45 λεπτά για να ολοκληρωθεί και να συλλέγονται δεδομένα σε
διάφορες κατηγορίες: δημογραφικά στοιχεία, χαρακτηριστικά του ασθενούς, τις πτυχές του
εμμηνορροϊκού κύκλου, τις επισκέψεις της υγειονομικής περίθαλψης, που είχαν διαγνωστεί
συνθήκες, συμπτώματα, θεραπείες που ακολουθούνται, χειρουργικές επεμβάσεις και τις επιπτώσεις
στη ζωή. Οι
γυναίκες, ο οποίος απάντησε ότι ο γιατρός τους ή άλλο επαγγελματία υγείας έχει ειπωθεί ποτέ
τους τη διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας, αποτελούν τη ινομυώματα πληθυσμού σε αυτή τη
μελέτη. Η
ομάδα σύγκρισης ορίζεται ως εκείνες τις γυναίκες που δεν λαμβάνουν τη διάγνωση των
ινομυωμάτων της μήτρας από το γιατρό τους ή την επαγγελματική υγεία. Η
έρευνα περιλάμβανε επίσης ερωτήσεις που αποσκοπούν στον εντοπισμό γυναικολογικές παθήσεις,
εκτός από τα ινομυώματα της μήτρας, όπως η ενδομητρίωση. Τα
ευρήματα αυτά θα πρέπει να αναφερθεί αλλού. [30]
Στατιστικές
Μέθοδοι
Όλες οι μεταβλητές αναλύθηκαν με τη χρήση περιγραφικών στατιστικών
μεθόδων, δίνοντας τον αριθμό των μη διαθέσιμες παρατηρήσεις, σημαίνει και την τυπική απόκλιση για
το μετρικό μεταβλητές και απόλυτη και σχετική συχνότητα μετράει για κατηγορικές
μεταβλητές. Οι
παρατηρήσεις ήταν ηλικίας-σταθμισμένη στο εσωτερικό κάθε χώρας, σύμφωνα με την απογραφή
στοιχεία. Στα
στοιχεία που λείπουν απάντηση δεν καταλογίζονταν.
Οι
διερευνητικές στατιστικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν για τον έλεγχο της μηδενικής υπόθεσης ότι
δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των γυναικών με και χωρίς τη διάγνωση των ινομυωμάτων της
μήτρας. Ο
χ 2 -test χρησιμοποιήθηκε για
κατηγορικά δεδομένα και την ανάλυση της διακύμανσης για μετρικών
δεδομένων. Επιπλέον, λογιστικής παλινδρόμησης εφαρμόστηκε για να αναλύσει την επίδραση
της ηλικίας και συννοσηρότητες, όπως η ενδομητρίωση και αδενομύωση εκτός από την εμφάνιση των
ινομυωμάτων της μήτρας. Όλες οι στατιστικές δοκιμές που χρησιμοποιούνται σε επίπεδο σημαντικότητας
α του 5%. Ανάλογα με την περίπτωση για διερευνητικές αναλύσεις, υπάρχουν διορθώσεις
για πολλαπλές δοκιμές έγιναν. 95
-% εμπιστοσύνη Intervalls (CI) για τις αναλογίες αυτές υπολογίζονται με βάση την ακριβή
Clopper-Pearson μέθοδο. Οι
στατιστικές αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση του λογισμικού
SPSS.
Αποτελέσματα
Μελέτη της
συμμετοχής
Συνολικά,
251.181 γυναίκες κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην έρευνα, εκ των οποίων 14,6% (n = 36.770), άρχισε
εξέταση? Επιπλέον 11.607 (4,6%) είχαν φιλτράρονται κατά τη φάση της
επιλογής. Από
τον υπόλοιπο πληθυσμό (n = 25.163), 1,4% (n = 3414) για όλες τις γυναίκες καλούνται είτε δεν
πρόλαβε να ολοκληρώσει την έρευνα και αποκλείστηκαν, ή απομακρύνθηκαν από τις διαδικασίες
ποιοτικού ελέγχου. Μεταξύ 2.500 και 2.558 έρευνες είχαν ολοκληρωθεί από τους συμμετέχοντες σε
καθεμία από τις οκτώ χώρες, με εξαίρεση τις ΗΠΑ, στις οποίες 4.039 έρευνες έχουν υποβληθεί
(βλ. Πίνακα
1 ). Ο
τελικός πληθυσμός της έρευνας που χρησιμοποιούνται στην ανάλυση των δεδομένων περιελάμβανε
21.746 γυναίκες ηλικίας 15-49 ετών (ΗΠΑ: ηλικιακό εύρος 18-49
έτη).
Αυτοαναφερόμενα
Επικράτηση
Η
αυτο-αναφερόμενη επικράτηση των ινομυωμάτων κυμαίνονταν από το χαμηλό του 4,5% στο Ηνωμένο Βασίλειο
και 4,6% στη Γαλλία έως το υψηλό των 9,8% στην Ιταλία και 9,0% στην Κορέα (βλ. Σχήμα
1). Μολονότι η επικράτηση αυξάνεται με την ηλικία, ήδη το 1,8% των 20 ως 29
ετών, οι γυναίκες έλαβαν μια διάγνωση (βλ. Πίνακα
2 ). Αυτοαναφερόμενα επικράτηση στην ηλικιακή ομάδα των 40 ετών και άνω αυξήθηκε
σε 14,1% σε όλες τις χώρες, που κυμαίνονται από 9,4% στο Ηνωμένο Βασίλειο (n = 45) σε 17,8%
στην Ιταλία (n = 86).
|
Σχήμα
1.
Αυτοαναφερόμενα επικράτηση
των ινομυωμάτων της μήτρας σε όλες τις χώρες.
|
Παράγοντες
Κινδύνου
Με μέσο όρο
ηλικίας 40,4 ± 6,9 χρόνια οι γυναίκες που ανέφεραν τη διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας (n =
1533) ήταν στο μέσο όρο 8 χρόνια μεγαλύτερος από ό, τι οι γυναίκες χωρίς την διάγνωση (μέση ηλικία
32,4 ± 9,6 χρόνια? N = 20.213? P <0,001). Δεν
υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στη μέση ηλικία εμμηναρχής μεταξύ των δύο ομάδων
(γυναίκες διαγιγνώσκονται με ινομυώματα της μήτρας: 12,9 ± 1,9 χρόνια? Αδιάγνωστες γυναίκες:
12,9 ± 2,1 χρόνια? P = 0,220). Το
ποσοστό των γυναικών που έχουν παιδιά ήταν υψηλότερη μεταξύ των γυναικών που διαγιγνώσκονται
με ινομυώματα της μήτρας (67,1%) σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς διάγνωση
(46,2%).Μετά την προσαρμογή για
την ηλικία, αυτή η διαφορά εξαφανίζεται.
Αιμορραγία
Συμπτώματα
Η συχνότητα
των συμπτωμάτων αιμορραγίας της μήτρας των γυναικών που ανέφεραν διάγνωση των ινομυωμάτων της
μήτρας, σε σύγκριση με γυναίκες χωρίς διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας παρουσιάζεται
στον Πίνακα
3 .Περίπου 59,8% των γυναικών με ινομυώματα της μήτρας
διάγνωση παρουσίασαν βαριές αιμορραγίες σε σύγκριση με το 37,4% των γυναικών χωρίς διάγνωση
(p <0,001), ακολουθούμενη από την παρατεταμένη αιμορραγίες, τα οποία 37,3% των γυναικών με
ινομυώματα ανέφεραν σε σύγκριση με το 15,6% των γυναικών αδιάγνωστες ( p
<0,001). Επιπλέον, οι γυναίκες διαγνώστηκαν με ινομυώματα ανέφεραν πιο συχνά
αιμορραγίες μεταξύ των περιόδων και συχνές περιόδους που συμβαίνουν πιο συχνά από ό, τι
ακριβώς κάθε 24 ημέρες (33,3% και 28,4% έναντι 13,5% και 15,2%), (p <0,001), καθώς και την
παράνομη και απρόβλεπτες περιόδους (36,3% έναντι 23,9%), (p <0,001). Υπήρξε μικρή διαφορά για τις γυναίκες με διάγνωση των ινομυωμάτων της
μήτρας για τις περιόδους απουσίας (p = 0,015) και συχνές περιόδους (p = 0,048), η οποία
ορίστηκε για τις περιόδους που εμφανίζονται λιγότερο συχνά από ό, τι κάθε 38
ημέρες. Η
πολυπαραγοντική ανάλυση ελέγχεται ως προς την ηλικία δεν έδειξε καμία διαφορά στα
αποτελέσματα, εκτός από το ότι καμία στατιστική διαφορά βρέθηκε για μικρότερη διάρκεια της
εμμήνου ρύσης (p = 0,099).
Δύο
περαιτέρω ερωτήσεις υποστήριξε τις διαπιστώσεις σχετικά με τις αιμορραγίες συμπτώματα: Από τις
γυναίκες που ανέφεραν προβλήματα εμμήνου ρύσεως αιμορραγία, οι γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας
διαγιγνώσκονται ανέφεραν σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια της περιόδου (5,6 ± 3,1 ημέρες, n = 1245)
από τις γυναίκες χωρίς διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας ( 5,2 ± 2,4 ημέρες, n = 18.842), (p
<0,001). Επιπλέον, οι γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας αντιληπτή απώλεια αίματος
τους ως βαρύτερα από τις γυναίκες χωρίς ινομυώματα της μήτρας (μέση τιμή 3,5 ± 1,0 έναντι 3,2
± 0,8) (p <0,001), με βάση ένα σημείο-5-κλίμακα όπου το 1 ορίζεται ως «πολύ φως "και 5
αντίστοιχα ως« πολύ βαριά »απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της εμμήνου
ρύσης.
Συμπτώματα Πόνος
Ο πίνακας
4 δείχνει την συχνότητα
διάφορα συμπτώματα πόνου, για γυναίκες διαγιγνώσκονται με ινομυώματα της μήτρας συγκριτικά με
γυναίκες χωρίς διάγνωση. Διαγνωστεί γυναίκες με ινομυώματα είχαν σημαντικά πιο συχνά πίεση στην
ουροδόχο κύστη ή στο εσωτερικό της κοιλιάς καθώς και χρόνιο πυελικό πόνο (32,6% και 14,5%
έναντι 15,0% και 2,9%) (p <0,001). Πόνος σε διαφορετικά χρονικά σημεία κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου
αναφέρθηκε πιο συχνά σε γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας: Ανέφεραν να υποφέρουν πολύ
συχνότερα από τον πόνο που συμβαίνουν στη μέση του κύκλου, μετά και κατά τη διάρκεια της
εμμήνου ρύσης (31,3%, 16,7%, 59,7% έναντι 17,1%, 6,4%, 52,0%) (p
<0,001). Περίπου 23,5% των γυναικών με ινομυώματα ανέφεραν επώδυνη σεξουαλική επαφή
σε σύγκριση με το 9,1% των γυναικών χωρίς διάγνωση (p <0,001). Δεν
υπήρχε στατιστική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων σε σχέση με κράμπες στην κοιλιακή περιοχή,
λίγο πριν αρχίσει έμμηνο ρύση.Επιπλέον, πραγματοποιήσαμε μια ανάλυση της λογιστικής παλινδρόμησης
ελέγχονται ως προς την ηλικία και την συν-νοσηρότητα και η ενδομητρίωση
αδενομύωση. Τα
αποτελέσματα έδειξαν υψηλή στατιστική σημαντικότητα (p <0,001) για όλα τα συμπτώματα του
πόνου που παρατίθενται στο πίνακα
4 .
Οι γυναίκες
που ανέφεραν συμπτώματα πόνου ρωτήθηκαν σχετικά με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων τους κατά το
τελευταίο 12 μήνες σε 10-βάθμια κλίμακα, όπου το 1 ορίζεται ως «ήπια ενοχλητικό πόνο" και 10 ως
«σοβαρή αναπηρία πόνο" (βλέπε πίνακα
5 ). Τα
αποτελέσματα δείχνουν ότι οι γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας διαγιγνώσκονται σκοράρει τη
σοβαρότητα των συμπτωμάτων του πόνου τους, σημαντικά υψηλότερο από ό, τι οι γυναίκες χωρίς
διάγνωση, εκτός από χρόνιο πυελικό άλγος, όπου υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων
βρέθηκε. Βαθμολογιών μεταξύ των γυναικών με ινομυώματα ήταν υψηλότερο για τις
κράμπες και πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσης.
Διαχείριση των ινομυωμάτων της
μήτρας
Η
πλειοψηφία των γυναικών με ινομυώματα της μήτρας λάβει διάγνωση τους σε τριάντα ή σαράντα
τους. Η
μέση ηλικία κατά τη διάγνωση σε όλες τις χώρες είναι παρόμοια, που κυμαίνονται από 33,5 ± 8,4
έτη στη Γερμανία σε 36,1 ± 6,9 χρόνια στην Κορέα (βλ. Σχήμα
2).
|
Σχήμα
2.
Ηλικία κατά τη διάγνωση σε
όλες τις χώρες.
|
Το ποσοστό
των γυναικών που έλαβαν τις ιατρικές θεραπείες από το γιατρό τους μετά την διάγνωση των ινομυωμάτων
κυμαίνεται από το χαμηλό επίπεδο του 18,5% (95% CI: 12,7 - 25,4%), στη Γερμανία σε ένα υψηλό του
55,8% (95% CI: 50.7, 60,8%), στη Βραζιλία. Το
ποσοστό των υπολοίπων χωρών κυμάνθηκε μεταξύ 39,4% (95% CI: 31,2 - 48,1%) (Ιταλία) και 52,1%
(95% CI: 47,7 - 56,4%) (ΗΠΑ). Οι
τύποι της ιατρικής θεραπείας συχνότερα καταγράφηκαν ήταν στόματος αντισυλληπτικά (ΣΛ),
παυσίπονα και συμπληρώματα σιδήρου. Από
στόματος αντισυλληπτικά χρήση ήταν υψηλότερο στη Βραζιλία (35,1%? 95% CI: 30,4 - 40,1%) και
την Ιταλία (32,8%? 95% CI: 25,1 - 41,4%), ενώ στην Κορέα μόλις 5,7% (95% CI: 02.03 με 11.05
%) των γυναικών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με αντισυλληπτικά χάπια. Τα
παυσίπονα για την αντιμετώπιση των ινομυωμάτων της μήτρας συμπτώματα αυτά που
χρησιμοποιούνται συχνότερα στις ΗΠΑ (34,7%? 95% CI: 30,7 - 38,9%), και λιγότερο συχνά στην
Ιταλία (15,3%? 95% CI: 9,7 - 22,5%). Οι
γυναίκες στον Καναδά ανέφεραν την υψηλότερη πρόσληψη συμπληρωμάτων σιδήρου (21,3%? 95% CI:
10,7 - 35,7%) σε σύγκριση με τη Βραζιλία με το χαμηλότερο ποσοστό (9,8%? 95% CI: 7,0 -
13,2%). Εξάλλου, οι ακόλουθες ιδιαιτερότητες της χώρας όσον αφορά τα ιατρικά είδη
θεραπείας που χρησιμοποιούνται συνήθως βρέθηκαν: Στο Ηνωμένο Βασίλειο καθώς και στη Γαλλία
10,3% (95% CI: 4,2 - 20,1%) των γυναικών με ινομυώματα της μήτρας λάμβαναν θεραπεία με ένα
σύστημα ενδομήτρια (Mirena ®). Θεραπεία προγεστερόνης ήταν αρκετά κοινή στη Βραζιλία (12,6%? 95% CI: 9,5 -
16,4%) και η Γαλλία (10,3%? 95% CI: 4,2 - 20,1%). Περίπου 17,3% (95% CI: 11,7 - 24,2%) των γυναικών στη Γερμανία και 17,0%
(95% CI: 7,6 - 30,8%) των γυναικών στον Καναδά αναφέρονται για να χρησιμοποιήσετε ένδικα μέσα
στο σπίτι, π.χ. ζεστό μπουκάλι νερό για τη θεραπεία της μήτρας συμπτώματα
ινομυώματα.
Σε όλες τις
χώρες, εκτός από τη Βραζιλία (47,7%? 95% CI: 42,6 - 52,8%), περισσότερο από το ήμισυ των γυναικών
δήλωσαν ότι υποβλήθηκαν σε χειρουργική θεραπεία για τα ινομυώματα της μήτρας, που κυμαίνονται από
54,0% (95% CI: 45,3 - 62,6 %), στην Ιταλία σε 68,5% (95% CI: 64,3 - 72,4%) στις
ΗΠΑ. Υστερεκτομή ήταν ο πρώτος τύπος της χειρουργικής επέμβασης σε όλες σχεδόν
τις χώρες? Εκτός από την Ιταλία και τη Γαλλία, όπου ινομυωματεκτομή είναι η πιο συχνά
αναφερόμενη χειρουργική επέμβαση (35,9% στη Γαλλία? 95% CI: 21,2 - 52,8%? 21,6% στην Ιταλία?
95% CI: 12,9 - 32,7%). Όπως φαίνεται στο σχήμα 3 δείχνει το ποσοστό των γυναικών hysterectomized
βασίζεται σε όλες τις γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας είναι η υψηλότερη στις ΗΠΑ με 29,1%
(95% CI: 25,3 - 33,1%), ακολουθεί η Γερμανία με 21,8% (95% CI: 15,6 - 29,1) και το Ηνωμένο
Βασίλειο με 19,1% (95% CI: 10,6 - 30,5%) και το χαμηλότερο στην Ιταλία με 5,1% (95% CI: 02.01
- 10.02%). Επιπλέον, το ποσοστό των γυναικών που είχαν hysterectomized ήταν 5-φορές
(Καναδάς) για την 17-φορές (Γαλλία) υψηλότερη στον πληθυσμό των γυναικών με διάγνωση
ινομυώματα της μήτρας συγκριτικά με γυναίκες χωρίς διάγνωση.
|
Σχήμα
3.
Σύγκριση των
hysterectomized γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας andwithout ινομυώματα της
μήτρας.
|
Επίδραση στη ζωή
Ζητώντας
από τις γυναίκες που διαγιγνώσκονται με ινομυώματα της μήτρας (n = 1533) σχετικά με την επίδραση
των συμπτωμάτων τους κατά το τελευταίο 12 μήνες στην καθημερινή ζωή τους, 14,8% (95% CI: 13,1 -
16,7%) των γυναικών ανέφεραν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις, 18,3% (95% CI: 16,4 - 20,4%) μέτρια
αρνητική επίδραση και 20,6% (95% CI: 18,6 - 22,7%) μια ήπια αρνητικό
αντίκτυπο. Σχεδόν 37,2% (95% CI: 34,8 - 39,7%) των γυναικών απάντησε διαγνωστεί ότι τα
συμπτώματα δεν έχουν κανένα αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή τους, ενώ 9,0% (95% CI: 07.06 -
10.05%) δεν γνωρίζουν. Δεν
υπήρχε διαφορά στην επίπτωση των συμπτωμάτων στην καθημερινή ζωή τους μεταξύ των διαφόρων
ηλικιακών ομάδων. Οι
γυναίκες που ανέφεραν ήπια έως σοβαρή επίδραση των συμπτωμάτων, όπου ζήτησε επιπλέον
δραστηριότητες οι οποίες, όπου επηρεάστηκε αρνητικά από τα συμπτώματά
τους. Περίπου 42,9% (95% CI: 39,5 - 46,4%) των γυναικών δήλωσαν ότι η σεξουαλική
ζωή τους επηρεάστηκε αρνητικά, ακολουθούμενη από την απόδοση στην εργασία (27,7%? 95% CI:
24,7 - 30,9%), τη σχέση και την οικογένεια (27,2%? 95% CI: 24,2 - 30,4%) και καθαριότητα
(25,9%? 95% CI: 22,9 - 29,0%) (βλ. Σχήμα 4).
|
Σχήμα
4.
Δραστηριότητες επηρεάστηκαν
αρνητικά από τα συμπτώματα.
|
Πεδίο εφαρμογής της
Έρευνας
Το UBP-WRS
είναι από τις μεγαλύτερες σε απευθείας σύνδεση ερευνητικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση
προβλημάτων υγείας των γυναικών. Η
έρευνα κατέγραψε άμεσα τις εμπειρίες που σχετίζονται με αιμορραγία από τη μήτρα και τον πόνο
του περισσότερες από 21.000 γυναίκες από διαφορετικές περιφερειακές και δημογραφικές ομάδες
σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο πλούτος των στοιχείων επέτρεψε τον εντοπισμό των διαφόρων τάσεων,
ειδικά σχετικά με τη συχνότητα, τα συμπτώματα και τη διαχείριση των ινομυωμάτων της
μήτρας.
Περιορισμοί της Έρευνας και
Μεθόδων
Παρ 'όλα
αυτά, μια έρευνα αυτού του είδους υπόκειται σε ορισμένες μεθοδολογικών περιορισμών, η οποία πρέπει
να εξεταστούν προσεκτικά. Πρώτα απ 'όλα, τα δεδομένα ενδέχεται να έχουν επηρεαστεί από τον ασθενή
αυτο-επιλογής (self-επιλογή προκατάληψη), λόγω του γεγονότος ότι α) οι γυναίκες
ανταποκρίνονται είχαν πρόσβαση και χρήση του διαδικτύου? Β) στις περισσότερες περιπτώσεις δεν
είχαν εμπειρία σε online αγορά συμμετοχή έρευνα σε αντάλλαγμα για μια μικρή ανταμοιβή και
δημοσιονομική γ) ήταν πρόθυμοι να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλική τους
υγεία. Ως
εκ τούτου, ο πληθυσμός της μελέτης μπορεί να διαφέρουν ως προς τα χαρακτηριστικά τους σε
σχέση με το γενικό γυναικείο πληθυσμό. Αντιπροσωπευτικότητα του πληθυσμού της έρευνας όσον αφορά την
κοινωνικο-δημογραφικών παραγόντων είναι μόνο ένα μικρό κίνδυνο, λόγω του μεγάλου μεγέθους του
δείγματος και ποσοστώσεις που εφαρμόζονται σε ηλικία, εκπαιδευτικό επίπεδο, περιφέρεια της
χώρας και το εισόδημα των νοικοκυριών. Όλα
τα αποτελέσματα της μελέτης βασίζονται αποκλειστικά στις γυναίκες της αυτο-αναφορές και ως εκ
τούτου, υποκειμενική απάντηση τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητική όσον αφορά τα δεδομένα σχετικά με τα
συμπτώματα διαγνώσεις και θεραπείες, επειδή τα αποτελέσματα δεν έχουν επικυρωθεί από το
ιατρικό ιστορικό ή την κλινική εξέταση. Υποκειμενική αναδρομική κριτήρια, όπως η προηγούμενη διάγνωση και
συμπτώματα, μπορεί να επηρεάζονται οι ερωτηθέντες μπορεί να έχουν δυσκολίες να υπενθυμίσω
ορισμένα μνήμες (ανάκληση προκατάληψη). Τέλος, δεν γλωσσικής επικύρωσης της μετάφρασης του ερωτηματολογίου
έγινε.
Επικράτηση
Η
αυτοαναφερόμενα επικράτηση στην παρούσα μελέτη κυμάνθηκε από 4,5% στο Ηνωμένο Βασίλειο σε 9,8% στην
Ιταλία. Τα
αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι τα ινομυώματα της μήτρας είναι αρκετά συχνή στις γυναίκες σε
αναπαραγωγική ηλικία, θεωρώντας ότι ο πληθυσμός της μελέτης περιλαμβάνει μόνο τις γυναίκες
διαγνώστηκαν με ινομυώματα, ενώ ο αριθμός των γυναικών αδιάγνωστες παραμένει
αβέβαιη. Τα
αποτελέσματα της μελέτης δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με άλλες επιδημιολογικές μελέτες
οφείλεται στο γεγονός ότι η διάγνωση δεν έχει αποδειχθεί κλινικά με υπερηχογράφημα ή άλλες
εξετάσεις. Παρά, ταιριάζει στην περιοχή του 5% έως 21% για τις υπόλοιπες
επιδημιολογικές στοιχεία για τον επιπολασμό (βλέπε πίνακα
6 ). Τα
αποτελέσματα έδειξαν ότι η αυτο-αναφερόμενη επικράτηση των ινομυωμάτων της μήτρας αυξάνεται
με την ηλικία, φθάνοντας στο 14,1% στην ηλικιακή ομάδα των 40 + χρόνια. Τα
ευρήματα είναι συνεπή με άλλες μελέτες. [12,14,15] Εκτός αυτού, τα στοιχεία
έδειξαν ότι μερικές γυναίκες στα είκοσί ήδη λάβει μια διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας, αν
και οι αριθμοί επικράτηση είναι μάλλον χαμηλό (1,8%). Η
μέση ηλικία κατά τη διάγνωση είναι πολύ παρόμοια σε όλες τις χώρες και κυμαίνεται μεταξύ 33,5
και 36,1 ετών, που είναι κάπως περίεργο, δεδομένου ότι οι χώρες διαφέρουν κατά πολύ στο να
αποκτήσουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας και στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης
τους.
Παράγοντες
Κινδύνου
Τα
αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι η ηλικία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για ινομυώματα
της μήτρας, όπως οι γυναίκες διαγιγνώσκονται με ινομυώματα ήταν σημαντικά μεγαλύτερα από ό, τι οι
γυναίκες αδιάγνωστες. Η
διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται και από άλλες μελέτες. [12,17,32] Σε αντίθεση, η ηλικία της
εμμηναρχής δεν εμφανίζεται ως παράγοντας κινδύνου για τις γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας,
το οποίο βρέθηκε σε ορισμένες άλλες ερευνητικές μελέτες. [15,22,33] Επιπλέον, μετά την
προσαρμογή για την ηλικία, δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καμία διαφορά στο ποσοστό των γυναικών
που έχουν γεννήσει μεταξύ των γυναικών με και χωρίς τη διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας,
αν και υποτίθεται ισοτιμία να μειωθεί ο κίνδυνος της μήτρας ινομυωμάτων. [15,19, 22]
Συμπτώματα
Σύμφωνα με
τις γνώσεις μας, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που διερεύνησε συστηματικά αυτοαναφερόμενων αιμορραγία
και τον πόνο συμπτώματα των γυναικών με διάγνωση των ινομυωμάτων της
μήτρας. Ωστόσο, κατά την ερμηνεία τη μελέτη προκύπτει ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη
ότι οι γυναίκες διαγιγνώσκονται εντός του πληθυσμού της μελέτης αντανακλούν μάλλον τις
περιπτώσεις εκείνες που πήραν περισσότερα κλινική προσοχή λόγω των συμπτωμάτων τους, ενώ
συχνά ασυμπτωματική μυώματα παραμένουν αδιάγνωστοι. Τα
αποτελέσματα έδειξαν ότι γυναίκες με διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας που αναφέρθηκαν
συχνότερα για βαριά και παρατεταμένη αιμορραγίες σε σύγκριση με γυναίκες χωρίς
ινομυώματα. Εκτός αυτού, οι γυναίκες διαγιγνώσκονται πιο συχνά αναφέρεται να έχει
απρόβλεπτες και ακανόνιστες αιμορραγίες, περιγράφεται επίσης ως συχνές περιόδους που
εμφανίζονται πιο συχνά από ό, τι ακριβώς κάθε 24 ημέρες ή αιμορραγίες μεταξύ των
περιόδων. Τα
ευρήματα αυτά συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες. [11,26,34] Ενώ η ένωση μεταξύ της
μήτρας συμπτώματα αιμορραγίας και ινομυώματα είναι πολύ γνωστό, η pathomechanism δεν έχει
ακόμη καταλάβει. Πιθανές αιτίες είναι φλεβική ectasia προκύπτουν από μηχανική συμπίεση των
φλεβών από ινομυώματα, ή αλλαγή της λειτουργίας, της έκφρασης ή την αποθήκευση των
αγγειοδραστικών αυξητικών παραγόντων που παράγεται από ινομυώματα. [1,35]
Τα ευρήματα
της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι εκτός από την αιμορραγία της μήτρας συμπτώματα, οι γυναίκες με
ινομυώματα της μήτρας υποφέρουν πιο συχνά από πολλούς γυναικολογικά συμπτώματα πόνου συγκριτικά με
τις γυναίκες χωρίς διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας. Πόνος συμπτώματα που αναφέρθηκαν πιο συχνά σε γυναίκες με ινομυώματα της
μήτρας ήταν: η πίεση στην ουροδόχο κύστη, χρόνιο πυελικό πόνο και τον πόνο σε διαφορετικά
χρονικά σημεία κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου. Επιπλέον, οι γυναίκες με ινομυώματα πιο συχνά πάσχουν από επώδυνη
σεξουαλική επαφή. Ακόμη και μετά την προσαρμογή για την ηλικία και συννοσηρότητες γυναίκες με
ινομυώματα ανέφεραν πιο συχνά πολλαπλά συμπτώματα πόνου σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς
διάγνωση. Η
βιβλιογραφία που εξετάζει τη σχέση των ινομυωμάτων της μήτρας και γυναικολογική συμπτώματα
πόνου σε μια βασισμένη στον πληθυσμό μελέτη είναι πολύ περιορισμένη. Μια
ιταλική μελέτη διαπίστωσε ότι σε μια μη-φροντίδα που αναζητούν γυναικείο πληθυσμό με
ινομυώματα ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν μέτρια ή σοβαρή δυσπαρεύνια και μέτρια ή σοβαρή
μη-κυκλική πυελικό πόνο από τις γυναίκες χωρίς ινομυώματα της μήτρας, αλλά όχι μέτρια έως
σοβαρή δυσμηνόρροια. [27 ] Οι ερευνητικές μελέτες
σχετικά με τον πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή δεν είναι συμβατοί: Μια μελέτη από το Φερέρο et
al. (2006) έδειξε ότι οι γυναίκες με ινομυώματα δεν έχουν αυξημένη συχνότητα ή
σοβαρότητα του βαθιά δυσπαρεύνια, ενώ Ertunc et al. (2009) διαπίστωσαν ότι μια πιθανή δυσλειτουργία, κυρίως λόγω του πόνου κατά
τη σεξουαλική επαφή, υπάρχει σε γυναίκες με ινομυώματα. [36,37] Τα αποτελέσματα της
μελέτης αυτής έδειξαν ότι τα ινομυώματα της μήτρας μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία και
πολλαπλά συμπτώματα πόνου, που μπορεί να έχουν αρνητική αντίκτυπο στη σεξουαλική ζωή των
γυναικών, τη σχέση και την οικογένειά τους καθώς και την εργασία. Ωστόσο, χρειάζονται περαιτέρω έρευνες σχετικά με τα συμπτώματα και τις
επιπτώσεις τους στη ζωή είναι απαραίτητη.
Διαχείριση των ινομυωμάτων της
μήτρας
Τα πρότυπα
μεταχείρισης σε όλες τις 8 χώρες διαφέρουν πολύ, λόγω των διαφορών στα συστήματα υγειονομικής
περίθαλψης καθώς και λόγω των πολιτισμικών διαφορών σε ασθενείς και γιατρούς προτιμήσεις
θεραπεία.
Τα δεδομένα έδειξαν ότι το ποσοστό των γυναικών που λαμβάνουν ιατρική
θεραπεία μετά τη διάγνωση ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό, είναι υψηλότερο στη Βραζιλία (55,8%? 95% CI:
50,7 - 60,8%) και χαμηλότερος στη Γερμανία (18,5%? 95% CI: 12,7 - 25,4% ). Του
στόματος αντισυλληπτικά και παυσίπονα είναι σε όλες τις χώρες ο μεγαλύτερος ιατρική
θεραπευτική επιλογή για τη διαχείριση αιμορραγία και τα συμπτώματα του πόνου, αν και δεν
αντιμετωπίζει τα ινομυώματα. [29] Επιπλέον, οι γυναίκες στη
Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο αναφέρεται ότι συνήθως χρησιμοποιούν μια ενδομήτρια σύστημα
(Mirena ®) και των γυναικών στη Βραζιλία και η Γαλλία δήλωσαν υψηλή χρήση των προγεσταγόνα
για τη θεραπεία των ινομυωμάτων της μήτρας. Αυτές οι ορμονικές θεραπείες είναι σε γενικές γραμμές συνήθως
συνταγογραφείται για γυναικολογικές ενδείξεις στις χώρες αυτές. Εκτός από τη Βραζιλία, περισσότερο από το ήμισυ των γυναικών που έχουν
υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία ινομυωμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο
πληθυσμός της μελέτης θα μπορούσε να αντανακλούν μάλλον συμπτωματικές γυναίκες με ινομυώματα
της μήτρας. Ωστόσο στις περισσότερες χώρες, υστερεκτομή είναι ο κορυφαίος χειρουργική
επέμβαση, εκτός από την Ιταλία και τη Γαλλία. Τα
αποτελέσματα είναι συνεπή με την ευρωπαϊκή μελέτη από Downes, et al. (2010). [31] Όπως ήταν αναμενόμενο τα
ποσοστά είναι υψηλότερα Υστερεκτομή στις ΗΠΑ, όπου μύωμα μήτρας είναι ο κορυφαίος διάγνωση
για αυτήν την χειρουργική επέμβαση. [8]Ο χαμηλότερος αριθμός γυναικών
hysterectomized βρέθηκε στην Ιταλία, ανεξάρτητα αν οι γυναίκες έχουν λάβει διάγνωση
ινομυώματα της μήτρας ή όχι.
Συμπεράσματα
Τα
αποτελέσματα της μελέτης είναι συνεπή με τα διαθέσιμα στοιχεία και υπογραμμίζουν ότι τα
ινομυώματα της μήτρας είναι μια κοινή ανησυχία για τις γυναίκες σε γόνιμη ηλικία, ιδιαίτερα
στην ηλικιακή ομάδα των άνω των 40 ετών. Τα ινομυώματα μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία και πολλαπλά συμπτώματα
πόνου που μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή των γυναικών, που επηρεάζουν την
σεξουαλική, κοινωνική και εργασιακή ζωή τους.
Παρά τις συνέπειες της μήτρας δεδομένων ινομυώματα, ειδικά στους
τομείς της επιδημιολογίας, συμπτωματολογία και τις επιπτώσεις τους στην υγεία των γυναικών
εξακολουθούν να είναι περιορισμένες και απαιτείται περαιτέρω
έρευνα.
|